上帝叫蜗牛牵我去散步

ព្រះបង្គាប់ខ្យងនាំខ្ញុំទៅដើររំហែលកាយ 

上帝给我一个任务，叫我牵一只蜗牛去散步。
ព្រះបានអោយភារៈកិច្ចមួយមកខ្ញុំ បង្គាប់ខ្ញុំដឹកខ្យងមួយក្បាលទៅដើររំហែលកាយ។

我不能走得太快，蜗牛已经尽力爬，每次总是挪一点点。
ខ្ញុំមិនអាចដើរលឿនពេក ខ្យងកំពុងបញ្ចេញអស់ពីសមត្ថភាពវារហើយ មួយលើកៗរំកិលបានតែបន្តិច។

我催它、唬它、责备它，蜗牛用抱歉的眼光看着我，仿佛说：“我已经尽了全力了。”
ខ្ញុំតឿនវា ស្រែកវា បន្ទោសវា ខ្យងយកនូវក្រសែរភ្នែកសុំទោសមើលមកខ្ញុំ ហាក់បីដួចជានិយាយថា៖ ‘ខ្ញុំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពហើយ!’។

我拉它、扯它、甚至想踢它，蜗牛受了伤，它流着汗，喘着气，往前爬。
ខ្ញុំអូសវា ទាញវា សឹងតែចង់ទាត់វា ខ្យងបានរងនូវរបួស វាហូរញឹសដង្ហក់ខ្យល់វារទៅមុខ។

“真奇怪，为什么上帝叫我牵一只蜗牛去散步？”
“ចម្លែកណាស់ ហេតុអ្វីព្រះបង្គាប់ខ្ញុំដឹកខ្យងមួយក្បាលទៅដើររំហែលកាយ?”

天上一片安静。
មេឃស្ងាត់ឈឹង

好吧！松手吧！反正上帝不管了，我还管什么？任由蜗牛往前吧，我在后面生闷气。
ណ្ហើយចុះ! បន្ធូរដៃទៅ! ទោះយ៉ាងណាព្រះមិនខ្វល់ហើយ ខ្ញុំនៅខ្វះអីទៀត? បណ្តោយអោយខ្យងវារទៅមុខ ខ្ញុំនៅក្រោយងរខឹង។

突然间，我闻到花香，原来有个花园。我感到微风吹来，夜里的风这么温柔。
រំពេចនោះ ខ្ញុំធុំក្លិនផ្កាក្រអូប តាមពិតមាននូវសួនផ្កាមួយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ខ្យល់រំហើយបក់មក ខ្យល់ពេលយប់ទន់ភ្លន់យ៉ាងនេះ។

我听到鸟叫，我听到虫鸣，我看到满天的亮丽星斗。
ខ្ញុំស្តាប់លឺចាបស្រែក  ខ្ញុំស្តាប់លឺសត្វល្អិតយំ ខ្ញុំឃើញនូវផ្កាយភ្លឺចាំងពេញមេឃ។

以前怎么都没有这些体会？
ពីមុនម្តេចក៏គ្មាននូវបទពិសោធន៍ទាំងនេះ?

我忽然想起来，是我弄错了！
ខ្ញុំស្រាប់តែនឹកឃើញ គឺខ្ញុំជាអ្នកយល់ខុសហើយ!

原来上帝是叫蜗牛牵我去散步。

តាមពិត ព្រះគឺបង្គាប់ខ្យងដឹកខ្ញុំទៅដើររំហែលកាយ។

忙碌的生活，有时要像喝茶一样急而烫，慢慢细细品尝苦而回甘的味道

ជីវភាពរស់នៅដែលមមាញឹក ពេលខ្លះត្រូវដូចផឹកតែអញ្ចឹង ប្រញាប់ពេករលាក ក្រេបរស់ជាតិល្វីងហើយផ្អែមយឺតយឺត

* yparadise