不能賣的幸福

សុភមង្គលដែលមិនអាចលក់បាន

有位富翁，什麼都有，卻总是闷闷不乐，老觉得还少了点什么。
មានសេដ្ឋីម្នាក់ អ្វីក៏មាន ប៉ុន្តែចេះតែស្រងូរស្រងាត់មិនសប្បាយចិត្ត ចេះតែមានអារម្មណ៍ខ្វះអ្វីម្យ៉ាង។

有一天，他经过市集，看见一个衣衫褴褛的乞丐，

មានថ្ងៃមួយ គាត់ឆ្លងកាត់ផ្សារ ឃើញអ្នកសុំទានអាវមិនស្អាតបាតមួយរូប 

他轻蔑的扔了一个小钱，调侃地说：“像你这样一无所有的活着，有什么意思？”
គាត់បោះលុយតូចមួយដោយមើលងាយ រួចនិយាយសើចចំអកថា៖ “ដូចអ្នកឯងរស់ដោយគ្មានអ្វីសោះ តើមានន័យអ្វី? ”

“喔！大人，我虽然没钱、没势，可是，我有一样您没有的宝贝。”
“អូ! លោកម្ចាស់ ខ្ញុំថ្វីត្បិតគ្មានលុយ គ្មានអំណាច តែខ្ញុំមាននូវរបស់សំណប់មួយដែលលោកគ្មាន”​

“哦！你有什么宝贝？我可以出高价向你买，快说！快说！”
“អូ! ឯងមានរបស់សំណប់អី?  យើងអាចចេញតំលៃខ្ពស់ទិញពីឯងបាន និយាយមក!  និយាយមក! ”

“只怕你买不起！”
“ខ្លាចក្រែងតែលោកគ្មានលិទ្ធភាពទិញ! ”

“笑话！我不信天下有我买不起的东西。”
“អស់សំណើចណាស់! យើងមិនជឿក្រោមមេឃនេះមានរបស់ដែលយើងគ្មានលិទ្ធភាពទិញ”

“这样东西是不卖的，因为不能卖，它是一种感觉——就是幸福。”
“របស់បែបនេះគ្មានលក់ទេ ព្រោះមិនអាចលក់ វាជាអារម្មណ៍មួយ——គឺជាសុភមង្គល”។

* yparadise